و قال فی خطبة له علیه السلام:
*إِنَّمَا مَثَلِی بَیْنَکمْ کمَثَلِ السِّرَاجِ فِی الظُّلْمَةِ یَسْتَضِیءُ بِهِ مَنْ وَلَجَهَا.*
نهج البلاغه، ترجمه دشتی، خطبه 187
حضرت در ضمن خطبه‌‌‌ای فرمودند:
*همانا من در میان شما چونان چراغ درخشنده در تاریکى هستم، که هر کس به آن روى مى آورد از نورش بهرمند مى گردد.*
روى عطاء، عن عبد الله بن شداد بن الهاد قال: وددت أن أترک فأحدّث بفضائل علیّ بن أبی طالب ع یوماً إلى اللیل و أنّ عنقی هذه ضربت بالسیف . قال: فالأحادیث الواردة فی فضله لو لم تکن فی الشهرة و الاستفاضة و کثرة النقل إلى غایة بعیدة لانقطع نقلها؛ للخوف و التقیة من بنی مروان مع طول المدّة و شدّة العداوة .
و لولا أنّ للّه -تعالى- فی هذا الرجل سرّاً یعلمه من یعلمه لم یرو فی فضله حدیث، و لا عرفت له منقبة.
شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحدید، ج4، ص 73، الناشر: مکتبة آیة اللّه المرعشیّ النجفیّ
عبد اللّه بن شداد‌هاد گوید: دوست می‌داشتم که رها می‌شدم و فضائل علی (علیه السلام) را از روز تا شب روایت می‌کردم تا اینکه گردنم با شمشیر زده می‌شد.
و گفت: روایاتی که در فضیلت او وارد شده است اگر از نظر شهرت و استفاضه و زیاد نقل شدن به نهایت زیاد نبود، نقل کردن شان به دلیل ترس و تقیه از بنی مروان با وجود حکمرانی طولانی شان و دشمنی شدیدشان، قطع می‌شد.
و اگر خداوند متعال در این مرد رازی قرار نمی‌داد که آن کسانی که می‌دانند(آن راز چیست) می‌شناسند، در فضیلت او حدیثی نقل نمی‌شد و منقبتی برای او شناخته نمی‌شد.
أعزّیکم بذکری استشهاد الإمام أمیر المؤمنین علیّ علیه السلام وألتمسکم الدعاء.
سالروز شهادت امام علی علیه السلام را خدمت شما تسلیت عرض می‌کنم. التماس دعا