آیاسار

سیب زمینی گران می‌شود، بازار دست چند نفر است
لیمو شیرین و لیمو ترش گران می‌شود، بازار دست چند نفر است
پیاز گران می‌شود، بازار دست چند نفر است
پراید گران می‌شود، بازار دست چند نفر است.
از سلطان شکر و سکه و ارز و کالای پزشکی رسیدیم به مجموعه‌ی چند نفره که در هر غائله‌ی گفته می‌شود: دست چند نفر است.
عجیب نیست فردا پس فردا این نسبت تصاعدی از یک نفر به چند نفر، به چند مجموعه و تشکل برسد و آخر سر کل مردم ایران مقصر شناخته بشوند و مسبب تمام گرانی‌ها مردم اعلام شوند و به عنوان متهم و مجرم باید بازخواست شوند.
آقایان! چند سوال:
آیا این چند نفر را می‌شناسید یا نه؟
اگر نمی‌شناسید، چرا اعلام می‌کنید چند نفر؟ اگر می‌شناسید چرا معرفی شان نمی‌کنید؟
دلیل معرفی نکردن چیست؟ از آنها می‌ترسید یا با آنها هم دست هستید؟ اگر هم دست هستید که وای به حال که رفیق قافله شریک دزد است و اگر می‌ترسید همچنام وای به حال ما که یک عده ترسو مسئولیت اداره‌ی جامعه را به دست گرفتند.
البته احتمال سومی‌هست که بحث بود و نبود عرضه و توان مدیریتی است که اگر ندارید چرا خود را برای تصدی مسئولیت مطرح کردید؟
گزینه‌ی چهارم را هم فراموش نکنیم که عبارت است از همه‌ی گزینه‌ها!!!
آقایان! داد و فریاد نکنید بیخود و بی جهت به این وزیر و آن وزیر نامه و تلفن نزنید و دستور ندهید که بروند بررسی کنند ببینند علت گرانی چیست؟ چون این حرف‌ها و داد و قال‌ها سیاه بازی‌‌‌ای بیش نیست که هر چند وقت یک بار راه می‌اندازید و پس از آن چشم در چشم مردم می‌گویید: من صبح جمعه بیدار شدم، دیدم گران شده است!!!
راستی!! برای تان پیشنهاد تازه‌‌‌ای دارم که در انداختن تقصیرات به گردن مردم کمی‌تاخیر ایجاد می‌کند؛ آن هم اینکه مرحومه‌ی مغفوره‌ی شادروان، که یادش گرامی‌باد و نامش پر آوازه، مه لقا خانِم را به کمک بطلبید و از این بعد شما بگویید:
کی پیاز را گران کرد؟
ما بگوییم: مه لقا خانِم.
- کی پراید را گران کرد؟
- مه لقا خانِم
- کی حبوبات را گران کرد؟
- مه لقا خانِم